Tamén nos falla a Formación Profesional

A formación superior nas Universidades, chamada a ser a infraestructura cultural e social das novas xeracións, ten problemas que se manifestan na maior duración da prevista nos estudios e na altísima porcentaxe de estudiantes que non rematan as carreiras.

Pero para calquera familia de economía media a formación universitaria é indispensable para os seus fillos porque sen un título universitario consideramos que non hai maneira de defenderse na vida.

E sen embargo, entendiamos que o futuro estaba na Formación Profesional, da que saían titulados e tituladas especialistas en determinadas materias, todas de aplicación práctica inmediata, con rendibilidade económica garantida.

Pensabamos que a F.P. era a canteira perfecta para albaneles, fontaneiros, carpinteiros, electricistas… todos eles autónomos solicitadísimos, tan difíciles de conseguir, e con minutas tan elevadas coma os máis coñecidos especialistas médicos.

E resulta que non, que según se ven de saber, tan só o 2% dos titulados de F.P. de Galicia crean a súa propia empresa ou se dan de alta en Autónomos para traballar con independencia.

O 98% opta por acobillarse na comodidade dunha
empresa sen arriscarse a ter iniciativa propia, a pesar de ter a formación precisa para camiñar en solitario.

A Consellería de educación pretende elevar esa mínima porcentaxe do dous ata o dez ou doce por cento, que xa sería un triunfo, para o que empeza unha campaña de mentalización con materiais de apoio e un concurso de ideas de autoempleo.

Ó mellor resulta que o problema está dentro. Se na Universidade se pretende ensinar só ciencia, é moi probable que non consigamos científicos senón simples titulados. Se na Formación Profesional os alumnos só reciben a formación técnica e non a necesaria vivencia social, teremos somente obreiros máis ou menos cualificados. Ese mísero dous por cento proclama de forma clamorosa que algo falla na F.P.