Demasiadas facilidades

Cada Ministro, un Plan de estudios. Cada goberno, unha toma de decisión case sempre conflictiva.

Carreiras que se rematan sen rematarse, cursos nos que se pode ascender sen completar os anteriores... O signo dos tempos parece ser o da rebaixa, o de dar facilidades, o de facer a vida máis doada a quen ten que aprender que non todo é de cor rosa nin os triunfos na vida van ser agasallos que lle fai a sociedade.

Os rapaces que cursen o Bacharelato, se a proposta do Ministerio de Educación se confirma, poderán pasar dun curso ó seguinte aínda que suspendan a metade das asignaturas do curso de partida.

Para os centros orixínase un bo problema para compatibilizar horarios de xeito que os alumnos poidan cursar as asignaturas do curso ó que accederon á vez que asisten ás clases das que aínda non superaron do curso anterior.

O alumno queda máis responsabilizado que ata agora onde todo era máis regulamentado, máis compartimentado, e o acceso ó seguinte nivel máis fixo e programado.

Os bos estudiantes non terán problemas, pois non vai con eles. Os non tan bos terán máis facilidades, pero quizais non son facilidades o que lles fai falla.

Nin tanto (as rixideces de antano) nin tan pouco (as facilidades de agora). ¡Que difícil atopar o punto xusto!. E sen embargo, as autoridades teñen que procuralo.