Mirando para o ceo

Tan avanzados, tanto progreso, tanta tecnoloxía, e seguimos a mirar para o ceo por se chove e se solucionan os nosos problemas.

Pode chover unha semana seguida, e xa nos parece que nunca máis vai parar, que imos sair todos nadando, e esta terra nunca poderá ser destino turístico co que chove.

Pode pasar sen chover unha tempada, neste caso van uns meses, e consideramos que somos víctimas do cambio climático, que o clima se está alterando, que agora chove por Baleares e Valencia e non por aquí... E non se forman rogativas nas nosas aldeas porque case non quedan curas, e os labregos que quedan pensan en facer un pozo de barrena en lugar de agardar que sexa a natureza a que veña solucionarnos a falla de auga polo método tradicional de chover a Deus dar.

Algo ten de bo a falta de auga... Nas cidades e pobos puxéronse a aforrar auga dos seus ríos, e Lugo, O Rosal ou Moaña teñen xa reducido o rego dos xardíns co que nalgún caso consúmese o dez por cento menos da cantidade habitual.

A conca do Rio Miño ten activado o Plan Especial de Alerta Eventual de Seca, por primeira vez. E a saber que outras medidas excepcionais nos agardan ata que se abran as comportas do ceo e nos caia un baño de impresión colectivo.

En tanto, miramos para o ceo, como sempre que agardamos solución en temas nos que non temos intervención, sabendo que del nos vai vir solución colectiva, máis cedo ou máis tarde.